در چند ساعتی که خوابیدم با ری‌را ترانه‌ی سینیوریتا را زمزمه کردم چون ری‌را می‌داند من با ترانه‌های پاپ میانه‌ای ندارم. در چند ساعتی که خوابیدم ری‌را دست در دستِ من رقصید چون می‌دانم طرفدارِ رقصیدن نیست. بیدار شدم و با خود از ابراهیم منصفی خواندم:
رقصم گرفته بود
مثل درختکی در باد
آنجا کسی نبود
غیر از من و خیال تنهایی…
رقصم گرفته بود
ویرانه سر، دیوانه وار
تنها… تنها….
رقصیدم.
دهم ژانویه ۲۰۲۰
